Na een mooie rit langs de kust, kwamen we al vroeg in de middag in Kas aan, we konden de auto makkelijk aan de haven parkeren en liepen het dorp in, bij de slager kregen we thee aangeboden, deze hebben we geaccepteerd en zo zaten we op een stoeltje bij de slager een heerlijk kopje thee te drinken. Aan de haven hebben we een heerlijke maaltijd genoten, waar we ook toegang hadden tot internet, even onze mail opgehaald en we besloten toch maar in Kas te blijven omdat het zo een aardig plaatsje is. De camping had eindelijk eens internet dus konden we onze site bijwerken, wat echt wel heel nodig was. We reden de camping op en wie stonden daar Greet en Adrie, het stel waar we Istanbul mee verkend hadden. Het werd weer een heel gezellige avond, van de site bijwerken is heel weinig gekomen, wie weet wordt het morgen.
De hele camping stroomt leeg, er komen vandaag 22 Nederlandse campers/caravans en daar moet plaats voor gemaakt worden, Greet en Adrie staan om 10 uur al in de startblokken, na een hartelijk afscheid, we komen ze nu niet meer tegen, zij rijden naar het Noord Westen en wij naar het Oosten, maar we houden contact via mail zo is de afspraak. Wij doen het lekker rustig aan en hopen zo dat er genoeg plaats is voor de te verwachte Nederlanders en wij kunnen blijven staan. Maar helaas de eigenaar is onverbiddelijk wij moeten plaats maken, om half 12 rijden we de camping af. We rijden niet al te veel km en stoppen bij een mooi strand, maar wel erg dicht langs een doorgaande weg, wat de volgende ochtend veel herrie opleverde.
Het is warm, dus we rijden vandaag niet zo heel veel, in de Trotter lezen we over een liefelijk dorpje, dat nog niet is aangetast door het massatoerisme. Via een smalle bergweg van 7 km komen we inderdaad in een dorpje aan, veel restaurants en pensions met terrassen met heerlijke zitjes met dikke kussens en een soort ligbedden van pakweg 3x3 meter in het een klein tafeltje met eromheen allemaal kussen waar je heerlijk kunt liggen of zitten, het is net of we terug zijn in de flower power tijd. In elke tuin staat een zee van bloemen en alles gaat er zo gemoedelijk, je wordt niet hinderlijk gevraagd om wat te eten of te kopen, nee ze komen pas op je af als je al op hun terrein bent en dan nog alleen met “Hallo” en wachten af of je gaat zitten of wat wilt kopen. Na enig zoeken komen we op een perfecte vrije kampeerplaats, op nog geen 10 meter van de Middellandse Zee, zo op het strand, je kan er ook onder de bomen staan wat eigenlijk de meeste campers doen, maar wij hebben zon nodig ivm de zonne-energie en zoeken de zon juist op. Na een heerlijke duik in zee, het water wordt steeds aangenamer genieten we weer van onze rust en deze zo mooie plaats.
Tot een uur of 3 eigenlijk niet veel gedaan een beetje gezwommen en in de zon gelegen een dutje gedaan, maar zijn toen tot actie overgegaan. We zijn op de fiets gestapt richting Olympos, een Romeinse opgraving waar verder nog weinig tot niets aan veranderd is, Hier kan je gewoon rondlopen er is niets afgezet of verboden, waar de bomen en de struiken overal dwars doorheen groeien, vloeren van mozaïek, die eigenlijk allemaal stuk zijn, kan je zo overheen lopen of als je wilt zelfs een stukje van meenemen, er is niemand die er op let. Olympos zelf is een heel klein dorpje direct aan zee, jonge hippies hebben zich hier gevestigd en hebben een soort boomhut waar ze onder het genot van een joint de dag doorbrengen. Om 7 uur komen we weer bij de camper aan, maken het eten klaar en genieten van de avond.
Vandaag gaan we Chimaera bezoeken, het ligt wat hoger in de bergen, over een oppervlakte van 50 x 100 meter schieten tientallen vlammen de grond uit,Dit natuurverschijnsel ligt aan de basis van vele Griekse mythen, zoals die van het monster Chimaera ( van voren een leeuw, in het midden een geit en van achter een draak) dat door Bellerophon in het binnenste van de aarde werd opgesloten. Tevergeefs probeerde het veelkoppige monster uit zijn ondergrondse gevangenis te ontsnappen. De eeuwige vlammen zouden een uiting van zijn machteloze woede zijn. In werkelijkheid is het methaangas dat uit de aarde ontsnapt. Na een mooie wandeling, over een aangelegd pad met veel trappen, komen we bij dit natuurverschijnsel. Het is heel bijzonder zonder hout of andere bandstof schieten de vlammen zo uit de grond, als je eens in deze buurt komt is het zeker een bezoek waard. Na een half uurtje naar van dit spektakel te hebben genoten, zijn we weer terug gelopen. Een restaurant in het dorp gezocht en heerlijk gegeten, lekker op stoelen met dikke kussens. Van de ober kregen we te horen dat drank dit jaar erg duur is geworden en dat bleek ook wel, want van de rekening van 46TL was er 20TL voor de rode wijn. Toen we weggingen gaf de uiterst vriendelijke ober ons nog twee gelukshangertjes.
Vandaag even boodschappen gedaan in Alanya bij een Migros. Hier kregen wij de bevestiging dat drank heel duur is, bij de Boni in Eemnes kost een lekkere fles wijn van het merk Yellowtail € 4,79 en hier 54,60TL (zo'n € 25,00), leuk verschilletje. We wilden naar een camping even voorbij Alanya, maar helaas het was niks, we zijn er meteen weer weggegaan. Geen wasmachines, geen zwembad, ontzettend smerige toiletten en direct langs een heel drukke weg maar wel de volle prijs betalen, nee daar trappen we niet in. Na enig zoeken vinden we een redelijk plekje bij een disco die in de verbouwing is, om ons heen zijn er allemaal ressorts voor de golfliefhebber met de daarbij behorende golfbanen die er allemaal heel strak bijliggen, maar waar je geen mens ziet. We krijgen nog even bezoek van de bewaker van de disco en mogen gewoon blijven staan voor de nacht.
Na een toch wel onrustige nacht, er zaten heel veel muggen ons te plagen en de bewaker hield van luide muziek waar hij zelf heel hard meezong en wij kunnen jullie verzekeren het was echt vals. Maar voor we wegreden kwam dezelfde bewaker ons nog een kopje thee brengen en dat was wel heel aardig van hem. Om kwart over negen reden we weg, tot voorbij Alanya over een 4 baansweg wat heerlijk opschoot, daarna ging het weer de bergen in, langs de mooiste baaien en soms de Middellandse Zee diep onder ons, een ontzettend smalle weg zonder vangrail en veel vrachtverkeer. Je moet echt ogen van voor en achter hebben, op de meest onlogische plaatsen wordt ingehaald, zelfs bussen doen dat, er was een moment dat een tegemoet komende auto moest stoppen, gelukkig was hij net op tijd, anders was het leed niet te overzien geweest. Een bus haalde zo roekeloos in dat hij vlak voor ons weer op de goede weghelft moest duiken anders had hij op een tegenligger gezeten, de bus slingerde gevaarlijk, als de chauffeur de macht over het stuur zou verliezen lag hij zo met passagiers en al in de afgrond. Wij reden de hele dag door en om half zeven kwamen we eindelijk op de camping aan en hadden 353 km gereden.
We staan weer mooi aan het strand, we hebben de airco vannacht voor het eerst aangehad, het was zo warm, het beviel ons prima, van het zachte gezoem merk je niets en het werd al snel heerlijk koel in de camper. Vandaag blijven we hier de was moet gedaan en de auto gesmeerd, zo zijn we weer even bezig, gelukkig had ik mazzel, de was wordt hier voor je gedaan voor 10 TL (Turkse Lira) per 5 kg was, je brengt hem en krijgt hem schoon, droog en opgevouwen terug, wat een luxe. Helaas had Paul niet zo’n mazzel en moest echt onder de camper kruipen om de smeerpunten te smeren. Later op de dag lekker gezwommen en geluierd.